Historia pewnego dnia

[Zendikar]

To wydarzyło się gdzieś w sobotę. Dzień jak każdy inny w ponury ranek musiałem wyjść z domu i robić typowe, domowe prace. Nie zapowiadało się nic ciekawego, nudna kolejna stracona doba wakacji na rzecz wegetacji mentalnej. Więc zabrałem się do roboty popadając w marazm, pracując jak maszyna bez życia, emocji, odczuć, potrzeb. Przez chwilę sądziłem że wspiąłem się na wyżyny ewolucji, człowiek który stał się bytem, bez imienia, bez potrzeby wyróżnienia się z tłumu, zapominasz o swoim dorobku, wspomnieniach, sensie życia i po prostuj istniejesz, zauważasz jak powietrze przechodzi przez Twoje płuca i zamienia się w dwutlenek węgla. A Ty dalej wykonujesz swoją bezsensowną pracę, jak robot, maszyna, która została stworzona tylko do wykonywania zadań. Tak się czułem, dopóki mojej uwagi nie przykuła pewna istota. Było w niej pełno gracji, życia. Zauważyłem że czegoś szukała, za czymś mknęła, jej ruchy były tak dynamiczne że przyciągnęły mój zamglony wzrok. Była piękna na swój sposób, poczułem, że muszę się z nią zapoznać, poznać ją bliżej, mając nadzieję że pokaże mi coś nowego, abym mógł wyrwać się z monotonii dnia codziennego. Więc podszedłem, jak gdyby nic innego nie miało znaczenia, po prostu, tak od serca. I o dziwo, udało się, piękna istota była zainteresowana moją osobą, patrzyła się na mnie w milczeniu, bezruchu. Pomyślałem: "Kurcze, znalazłem kogoś, z kim mógłbym tak po prostu w ciszy zamknąć ryj, a ona to zrozumie". Jednakże nie mogłem więzić jej w swoich objęciach na zawsze, była istotą wolną, nie zmuszana do przetrwania w tym okrutnym świecie, ona szukała dalej, a ja byłem tylko jej chwilowym wspomnieniem które i tak zostało by rozbite o twardą rzeczywistość. Mówią że jeżeli coś kochasz, musisz pozwolić temu odejść, jeśli taka jest wola. A więc puściłem, było ciężko, ale z czasem się zapomina, znów poczułem to ciepło w klatce piersiowej, moje kąciki ust powędrowały do góry gdy zobaczyłem jak pięknie i z gracją odchodzi ode mnie ku lepszemu życiu. Ten poranek zmienił mój dzień, a ja nauczyłem się czegoś nowego. Wiem, że nie był stracony.

Spoiler

Pokaż

PS. Jestem trzeźwy, nic nie piłem, nie ćpałem. Chciałem się tylko pochwalić.

[Finczy]

Bardzo porywająca historia, liczyłem na jakiś romans bądź troszkę akcji. Jednak historia ma w sobie to coś że machając myszką na prawo i lewo zatrzymałem ją i pomyślałem troszkę o moim życiu. Najbardziej zakuło mnie ''jeżeli coś kochasz, musisz pozwolić temu odejść'' bardzo mądre słowa, ale ciężko odpuścić, a tym bardziej zapomnieć. Czekają Cię ciężkie noce, bo w dzień można to przeboleć w miarę. Ciemny sufit stanie się Twoim przyjacielem bo strach zamknąć oczy i patrzeć na nią. Gwiazdy będą świecić w oddali niczym światełko w tunelu którego nie można opuścić.

[Spectator]

spoko, nie czytałem ale zgadzam się z Tobą.

[usunięte konto]

Przeczytałem, zobaczyłem jaszczurkę i fajnie. Jaszczurka cię nie ugryzła przypadkiem? Byłbyś Lizard-manem.

[Zendikar]

No nie, jak widać na załączonym obrazku miałem rękawiczki. Jaszczurki są zajebiste

[chuj]

Bardzo ładny temat i bardzo ładna historia

[Zendikar]

Panowie, tęsknie już za nią

[chuj]

Trzeba było ją przygarnąć

[usunięte konto]

I do jakiegoś szkła wrzucić.

[Zendikar]

NO ALE JAK SIE KOGOS KOCHA TO TRZEBA POZWOLIĆ MU ODEJŚĆ


No nie?

[Logorey Ciposok]

Kup sobie chomika albo czo

[usunięte konto]

Kup sobie chomika albo czo

Jak moszna

[pawian]

Ciekawe jak tam moszna

[Tycior]

Moja ma się dobrze

[Finczy]

NO ALE JAK SIE KOGOS KOCHA TO TRZEBA POZWOLIĆ MU ODEJŚĆ


No nie?

Będziesz się teraz męczył jak ja, ah ta miłość

[Dranz]

Wykopki?